مطالعه تاثیر استفاده از جاذب های فرابنفش طبیعی و بشرساخت بر ثبات نوری الیاف پشمی رنگرزی شده با رنگزاهای طبیعی

هدف از تحقیق حاضر بررسی تاثیر استفاده از دو ماده جاذب فرابنفش آسکوربیک اسید و گالیک اسید بر ثبات نوری الیاف پشم رنگرزی شده با رنگزاهای طبیعی روناس، اسپرک و جاشیر می باشد. بدین منظور الیاف پشم با استفاده از نمکهای فلزی سولفات آلومینیم، سولفات آهن (ii) و سولفات مس (ii) با آسکوربیک اسید و گالیک اسید به سه شیوه پیش عمل آوری و سپس رنگرزی شد. خصوصیات رنگی نمونه ها، قبل و بعد از نوردهی اندازه گیری شد و میزان اختلاف رنگ (∆e) ایجاد شده به عنوان معیار ثبات نوری در نظر گرفته شد؛ به گونه ای که اختلاف رنگ کمتر نشان دهنده ثبات نوری بیشتر بود. نتایج نشان داد مواد جاذب فرابنفش مصرفی، بسته به نوع ماده رنگزا، نوع دندانه مصرفی و شیوه عمل آوری تاثیر متفاوتی بر ثبات نوری سه رنگزای طبیعی روناس، اسپرک و جاشیر دارد. گالیک اسید موجب ایجاد ته رنگ قهوه ای در پشم می شود. ترکیب آسکوربیک اسید و گالیک اسید هر کدام بسته به نوع دندانه و رنگزا موجب تغییر شید رنگی می شود. به علاوه عمل آوری با آسکوربیک اسید در حضور دندانه های آلومینیوم و قلع موجب کاهش میزان تخریب نوری و زردی الیاف پشم می گردد. بهترین نتایج مربوط به نمونه های عمل آوری شده بوسیله آسکوربیک اسید و حاوی دندانه مس بود. به طور کلی نتایج مطالعه نشان داد که با انتخاب مواد جاذب فرابنفش و روش عمل آوری مناسب می توان ثبات نوری رنگزاهای طبیعی روناس، اسپرک و جاشیر بر روی الیاف پشم را افزایش داد.